Inspekcja techniczna

Zgodnie z zapisem art. 34b ust.1 i 2 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (Dz.U.2024.395 t.j.)

W celu wydania unijnego świadectwa zdolności żeglugowej statek, o którym mowa w art. 30, podlega inspekcji technicznej, przeprowadzanej na wniosek armatora.

Inspekcję techniczną przeprowadza się dla ustalenia, czy statek spełnia wymagania techniczne w zakresie budowy statków, ich stałych urządzeń, wyposażenia, właściwości manewrowych, ochrony wód, powietrza lub ochrony przed hałasem.

Armator statku składa do Dyrektora Urzędu Żeglugi Śródlądowej wniosek o przeprowadzenie inspekcji technicznej statku według wzoru określonego w załączniku nr 1 do Rozporządzenia Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej z dnia 24 kwietnia 2019 r. w sprawie sposobu i zakresu przeprowadzania inspekcji technicznych, dokumentów stosowanych w tych sprawach a także opłat za czynności inspekcyjne i sposobu ich uiszczania (Dz. U. z 2019 r., poz. 842 ).

Po dokonaniu czynności inspekcyjnych przez komisję inspekcyjną lub upoważniony podmiot do wykonywania czynności z zakresu inspekcji technicznej statku, na podstawie wyników z przeprowadzonych czynności inspekcyjnych – organ inspekcyjny wydaje zaświadczenie z przeprowadzenia inspekcji statku.

Armator udostępnia do wglądu następujące dokumenty:

• dokument rejestracyjny statku;
• świadectwo pomiarowe;
• poprzedni dokument bezpieczeństwa (świadectwo zdolności żeglugowej, atest reński, wspólnotowe świadectwo zdolności żeglugowej itp.)
• zaświadczenie o nadaniu numeru ENI lub oświadczenie, że statek nigdy nie miał nadanego numeru ENI;
• świadectwo klasy;
• informacja o stateczności;
• opis urządzenia sterowego;
• planów i danych dotyczących napędów maszyny sterowej oraz sterowania;
• danych maszyny sterowej;
• schematu instalacji elektrycznej;
• opisu regulatora prędkości obrotu;
• instrukcji obsługi i utrzymania urządzenia sterowego;
• orientacyjne schematy dotyczące kompletnej instalacji elektrycznej;
• schematy głównej i awaryjnej tablicy rozdzielczej oraz rozdzielniz najistotniejszymi danymi technicznymi, takimi jak natężenie prąduznamionowego urządzeń zabezpieczających, przyrządy rozdzielcze;
• dane dotyczące mocy eksploatowanych urządzeń elektrycznych;
• rodzaje kabli z podaniem ich przekrojów;
• bilans mocy;
• megaatest;
• zaswiadczenie z kontroli gaśnic;
• zaswiadczenie z kontroli stałych systemów przeciwpożarowych;
• zaświadczenie z kontroli urządzeń dzwigowych;
• zaświadczenie o badaniu zbiorników ciśnieniowych;
• protokół odbiorczy instalacji gazu płynnego i instalacji gazowego sytemu alarmowego;
• instrukcja bezpieczeństwa statku;
• świadectwo instalacji i działania sprzętu radarowego i wskaźnika zwrotu;
• dokument homologacji typu silnika;
• instrukcje producenta silnika dotyczące monitorowania częścii parametrów silnika istotnych w zakresie emisji spalin
• protokół parametrów silnika;

Powyższe dokumenty wymagane są w zależności od rodzaju i przeznaczenie statku.

Komisja może wymagać innych dokumentów nie wymienionych powyżej.

Armator przedstawia do inspekcji technicznej statek w stanie niezaładowanym, czystym i wyposażonym.
Podczas inspekcji armator udziela koniecznej pomocy członkom komisji inspekcyjnej, w szczególności zobowiązując do tego załogę statku, a także umożliwia wgląd w te części kadłuba statku oraz urządzenia, które nie są bezpośrednio dostępne i widoczne.

Po przeprowadzeniu inspekcji technicznej wydaje się zaświadczenie z przeprowadzenia inspekcji technicznej.

Zakres inspekcji technicznej

Techniczna Komisja Inspekcyjna przeprowadza inspekcję techniczną statku w zakresie:

• budowy statku i jego kadłuba, w szczególności jego wytrzymałości i stateczności;
• budowy maszynowni, kotłowni i zasobników paliwa;
• prześwitu bezpiecznego, wolnej burty, w tym minimalnej wolnej burty, oraz znaków i podziałek zanurzenia;
• właściwości manewrowych;
• urządzeń sterowych;
• sterówki;
• budowy maszyn;
• emisji zanieczyszczeń gazowych i pyłowych z silników spalinowych;
• urządzeń i instalacji elektrycznych;
• wyposażenia;
• bezpieczeństwa w miejscu pracy;
• pomieszczeń dla załogi;
• urządzeń grzewczych, do gotowania i chłodzenia zasilanych paliwem;
• instalacji gazu płynnego dla celów gospodarczych
• pokładowych oczyszczalni ścieków

Przy przeprowadzeniu inspekcji technicznej stosuje się minimalne wymagania techniczne mające zastosowanie do statków pływających po śródlądowych drogach wodnych rejonów 1, 2, 3 i 4, określone w załączniku II dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1629 z dnia 14 września 2016 r. ustanawiającej wymagania techniczne dla statków żeglugi śródlądowej, zmieniającej dyrektywę 2009/100/WE i uchylającej 2006/87/WE (Dz. Urz. UE L 252 z 16.09.2016, str. 118 oraz Dz. Urz. UE L 174 z 10.07.2018, str 15), zwanej dalej „dyrektywą”.

Inspekcję techniczną przeprowadza się z uwzględnieniem instrukcji dotyczących stosowania norm technicznych oraz przepisów przejściowych, zawartych w załączniku II do dyrektywy w sposób określony w załączniku II dyrektywy, w części II, w rozdziale:

• 3 – w zakresie budowy statku ;
• 4 – w zakresie prześwitu bezpiecznego, wolnej burty i podziałek zanurzenia ;
• 5 – w zakresie właściwości manewrowych ;
• 6 – w zakresie urządzeń sterowych ;
• 7 – w zakresie sterówki ;
• 8 – w zakresie budowy maszyn ;
• 9 – w zakresie emisji zanieczyszczeń gazowych i pyłowych z silników spalinowych ;
• 10 – w zakresie urządzeń i instalacji elektrycznych ;
• 13 – w zakresie wyposażenia ;
• 14 – w zakresie bezpieczeństwa w miejscu pracy ;
• 15 – w zakresie pomieszczeń dla załogi ;
• 16 – w zakresie urządzeń grzewczych do gotowania i chłodzenia zasilanych paliwem ;
• 17 – w zakresie instalacji gazu płynnego dla celów gospodarczych ;
• 18 – w zakresie pokładowych oczyszczalni ścieków.

Inspekcja techniczna obejmuje również sprawdzenie spełnienia przez urządzenia używane na pokładzie statku, w szczególności przez radarowy sprzęt nawigacyjny, wskażniki skrętu, sprzęt Automatycznego Systemu Identyfikacji statków (AIS) śródlądowego, tachografy, dodatkowych wymagań dotyczących konkretnych urządzeń, októrych mowa w części II załącznika II dyrektywy, o ile statek posiada takie urządzenia.

Inspekcję techniczną przeprowadza się ponadto dla:

• statków pasażerskich w sposób określony w części III rozdziału 19 i 20 załącznika II do dyrektywy ;
• statków przeznaczonych do łączenia w zestawy pchane, holowane lub sprzężone w sposób określony w rozdziale 21 części III załącznika II do dyrektywy ;
• urządzeń pływających w sposób określony w rozdziale 22 części III załącznika II do dyrektywy ;
• łodzi roboczych w sposób określony w rozdziale 23 części III załącznika II do dyrektywy ;
• tradycyjnych jednostek pływających w sposób określony w rozdziale 24 cześci III załącznika II do dyrektywy ;
• statków morskich w sposób określony w rozdziale 25 części III załącznika II do dyrektywy
• statków pływających po drogach wodnych w rejonie 4 określają przepisy części II rozdziału 19b załącznika II do dyrektywy ;
• statków rekreacyjnych w sposób określony w rozdziale 26 części III załącznika II do dyrektywy ;
• kontenerowców w sposób określony w rozdziale 27 części III załącznika II do dyrektywy ;
• statków dłuższych niż 110 metrów w sposób określony w rozdziale 28 części III załącznika II do dyrektywy ;
• statków o dużej prędkości w sposób określony w rozdziale 29 części III załącznika II do dyrektywy ;
• statków wyposażonych w urządzenia napędowe lub mechanizmy pomocnicze napędzane paliwami o temperaturze zapłonu równej lub niższej niż 55 st. C w sposób określony w roszdziale 30 części III załącznika II do dyrektywy ;
• statków pływających przy minimalnej liczbie członków załogi w sposób określony w rozdziale 31 części III załącznika II do dyrektywy

Sposób przeprowadzenia inspekcji technicznej reguluje Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1629 z dnia 14 września 2016r., ustanawiająca wymagania techniczne dla statków żeglugi śródlądowej.

Opłaty za czynności inspekcyjne

Wysokość opłat za poszczególne czynności inspekcyjne statku określa załącznik nr 3 do Rozporządzenia Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej z dnia 24 kwietnia 2019r. w sprawie sposobu i zakresu przeprowadzania inspekcji technicznych, dokumentów stosowanych w tych sprawach, a także opłat za czynności inspekcyjne i sposobu ich uiszczania (Dz. U. z 2019r., poz. 842)

Poniżej tabela z wysokościami opłat za czynności inspekcyjne.

Tabela nr 1. opłata za czynności inspekcyjne

Tabela nr 2. wskaźniki korygujące opłaty za czynności inspekcyjne

Obliczoną według tabeli nr 1 sumę opłat należnych za poszczególne czynności inspekcyjne należy pomnożyć przez odpowiedni wskaźnik korygujący, ustalony dla rodzaju statku oraz rejonu pływania.

Kalkulator oplat